आफन्त

मैले मीठो खादा, तिम्रो मुख रसाउनै पर्छ

म सिखर चड्दा, तिम्ले खुट्टा तान्नै पर्छ

मेरो भकारी भरिदा, तिम्रो मन रित्तनै पर्छ

मैले आड पाउदा, तिमी लर्बराउनै पर्छ

मैले "आफ्नो" भन्दा तिमी "अन्त" लाग्नै पर्छ

त्यसैले त तिमी "आफन्त" हौ

तिमी हुदाहुदै मलाई दुश्मनको के खाचो 

मेरो स्नेहलाई तिम्ले विष भनी पिउनै पर्छ

मेरो साथलाई तिम्ले तगारो सम्झी धिक्कार्नै पर्छ

मेरो आँखा रसाउदा तिम्ले दिपावलि मनाउनै पर्छ

मेरो आगन पोलिदा तिम्ले जुठो बार्नै पर्छ

मैले इस्ट भन्दा तिम्ले मलाइ दुष्ट भन्नै पर्छ

त्यसैले त तिमी "आफन्त" हौ

तिमी हुदाहुदै मलाई दुश्मनको के खाचो 

मैले सपना देखे तिम्ले विपनामा झेल गर्नै पर्छ

मैले बाटो बनाए तिम्ले त्यस्मा ठुलो खाल्डो खन्नै पर्छ

मैले सिस्नु खादा, डाहले तिम्रो चुलोको साग डड्नै पर्छ

मैले छानो टाल्दा, ईष्र्याले तिम्रो बार्दली भत्किनैपर्छ 

मैले तिम्लाइ पुर्ने पहिरो थाम्दा, तिम्ले मेरो खोइरो खन्नैपर्छ

त्यसैले त तिमी "आफन्त" हौ

तिमी हुदाहुदै मलाई दुश्मनको के खाचो !

यथार्थको कारखाना

" यथार्थको कारखाना" 

जिब्रोले गुलियो भेटे, तितो भन्नू 

तिघ्राले मासु भेटे, बोसो भन्नू 

ओठले हासो भेटे, आँसु बगाइदिनु

हृदय छियाछिया हुँदा, खित्का छोडिदिनु

आशिर्वाद दिदा मुठ्ठी बटारिदिनु

सराप दिदा अङालो खोलिदिनु

सुकिलो सिसामा धुलो छर्किदिनु 

फोहोर जति आफ्नै मुहारमा पोतिदिनु

पानीलाई भिजाउनु 

सुर्यलाई सुकाउनु

पिठोलाई चामल बनाउनु

तेललाई तोरि बनाउनु

मन्दमन्द पवनलाई हुरि बनाउनु 

खेतमा लाउने कुलोलाई बाढी बनाउनु 

निधारको टीका सपक्कै पुसिदिनु

फुलको माला पत्रपत्र च्यातीदिनु

माया दिनेलाई उपहास दिनु

गाली दिनेलाई उपहार दिनु

तिर्खा लागे बन्जर तिर लाग्नु 

तिरको टुप्पोले सधैं आफ्नै आँखा ताक्नु 

बलेको चुलोमा बालुवा खनाइदिनु

स्थिर तालमा डडेलो लगाइदिनु

गोरेटोमा खाल्डो खनिदिनु 

करेसा बारिमा एक रास बिस्टाइदिनु 

शीतल छ्हारिको जरा उखेलीदिनु

घरबारिमा तितेपातीको बगैंचा रोपिदिनु 

आकासतिर इनार खनिदिनु

सिधा हिंड्न भर्र्याङ् बनाइदिनु

मुन्टोले टेकेर हिडिदिनु

दुई पैताला जोडि नमन गरिदिनु

आर्यघाट पनि डोलि चढाइ लानु

आज मरे भोलि एक दिन मान्नु 

तौललाई तौलीदिनु

अन्धोलाई देखाइदिनु

भगवनलाई तिरस्कार गरिदिनु

दुष्टको पाउ मोलिदिनु

पर्सिलाई हिजो बाच्नु

एक मुठ्ठी सास मरेपछिलाई साच्नु 

आँखा खोलेर सपना हेरिदिनु 

यथार्थको कारखानामा झुठको खेती गरिदिनु !

-- पवन राज पाठक

Skills that I need to acquire in the next 2 years

 1- playing an instrument (most probably a ukelele)

2- swimming

3- driving

4- coding 

Enable GingerCannot connect to Ginger Check your internet connection
or reload the browserDisable in this text fieldEditEdit in GingerEdit in Ginger×

About my book - "The Philosophy Of Infinite Learning"

 1) Who am I?

I am a final year medical student at Nepal Medical College. There is nothing special about me. I am just another guy. Perhaps, the thing that separates me from the crowd is the way I think. I don’t have great intuitions or ideas. My brain cannot analyze the intricate design of the universe like the great geniuses. I just try to think differently. I try to contemplate things that people take for granted. The true joy of life can only be felt by separating yourself from the crowd and creating a unique identity for yourself.

2) What is my book about?

My book doesn’t target any specific population. It can be enjoyed by anyone. It doesn’t matter even if you have never read a single book in your life. My book discusses the most trivial things like money, politics, sex, god, spirituality, happiness, motivation, success, passion, consumerism, social media, education, reality, and the universe as a whole, but from a different perspective. It is not a scientific paper, but it is also not a random rant. It is also not a pure work of philosophy suited for academic purposes. It has something about everything. The best way to enjoy it is to think about things that I have talked about in the book. 

3) What is my main aim behind publishing this book?

I want people to think differently. I want people to question everything and stop settling on what they know or what has been fed to them. I do not want validation for any of my ideas. I don’t want to tattoo my ideas onto anyone's brains. I want people to find their answers for themselves. This book is proof that you can find your original answers. When you see a dream, it is very plausible to think that the universe has already planned it for you. I just went with the flow. I wanted to write a book since I was very little. I just followed my intellectual whims. My ideas, no matter how controversial or outrageous they may be, will now encircle the universe forever in various forms and even death cannot take that away from me.  

Enable GingerCannot connect to Ginger Check your internet connection
or reload the browserDisable in this text fieldEditEdit in GingerEdit in Ginger×Enable GingerCannot connect to Ginger Check your internet connection
or reload the browserDisable in this text fieldEditEdit in GingerEdit in Ginger×

#jail #without #bail

नसोध यी परेलीलाई सपना के हो
यी अब बन्द हुन छोडिसके
नसोध यी हातलाई भाग्य के हो
यी आफ्नै रगतका रङ्गले रंगीसके

लाग्थ्यो म सिथिल शरीर मा सास भर्न सक्छु
पाकेका घाउ हरु निको पार्न सक्छु
लुछिएका चौटाहरु फेरि मिलाएर  गास्न सक्छु
निभेका आशा हरु लाई मुस्कानका ज्योतिले बाल्न सक्छु

मान्छे नै ठिक थिये तिमिले मलाइ देउता बनायौ
जुन ढुङ्गा लाई पुजा गर्थेउ
तेहि ढुङ्गाले आज मेरो भाग्य फुटायौ
जुन डोरीले तिम्रा प्राण कसिराखेको थिये
तेहि डोरि आज तिमिले च्वाट्ट छिनायौ !

यो सेतो कोट कसैको दाइजो हैन
पसिना र आँसु का खोला बगाइ
 निख्खर सेतो हुने गरि धोएको छु
 यो कठालो गुन्डाले समाउने चुरोटको खिल्ली हैन
 एस्लाइ मैले मेरा बाउआमाको सपना बेची सिएको छु !

अन्धाहरु को सन्सारमा
म इन्द्रेणीको बखान गर्दै हिड्ने पागल रहेछु
बहिराहरु को सन्सारमा
म पीडाका भाका सुनाउदै हिड्ने पागल रहेछु
ढुङ्गाले रोग छु मन्तर पार्ने सन्सारमा
मेरा स्नेहले तिम्रो पीडा चिर्न खोज्ने पागल रहेछु

मानवता लाइ नै हैजा लागेपछि
सबैभन्दा पहिला मेरै बलि चड्ने रहेछ यहाँ
काट मार मेरो रगत तिम्रा देउतालाई चढाउ
तर बिन्ती मुख मा राम-राम बगलीमा छुरा लिइ
डाक्टर साब मलाइ बचाइदेउ भन्दै नआउ ! २

#jail #without #bail

दुई ढुंगाको मित्रता

डाडाको चुली बाट झरेका दुई सिला
बल्ड्याग खादै खोलामा हाम्फाले
पानीको धारले चिरेका दुई पथ
पछयाउदै ती आफैंमा बिलाए !

किनार खोजौ कि मित्र
या खोलाको बेग सङ लडौ
उल्टो बगेर घर फर्किउ कि
पानीको छाल सङै बजारिदै अघि बढौ २

कुन खाडलमा अडकियौ साथी
कुन भुमरीमा अल्झीयौ
किनार कतै भेटेउ कि सुगम
निस्पट्ट अधेरीमा रुझीगयौ

म तिम्रा लागि झरना बाट झर्न सक्छु
कहालीलाग्दो गहिराइमा डुब्न सक्छु
म तिम्रा लागि बगरको ढुङ्गा बन्न सक्छु
मेरो भाग्यमा अबिर केसरी र फुल लेखिए पनि
भगवान बन्ने हक म तिम्लाइ नाम्सारी गरिदिन सक्छु ! २

किनार तिर झुलुक्क हेर्दा कुनै दिन तिमिलाई देखौ
तिम्रा मन्दिरहरु देखि म मक्ख परौ
म किनारका ढुङ्गा सङ टाउको जोत्दै
मानिसले तिमीलाई दूधले नुहाएको हेर्नेछु

साथमा  खाएका धक्का अनि मुक्का
खोलाको गर्जनमा सुषुप्त हाम्रा कथा लाइ
भिरका बल्ड्याङका निलडामसङ गासी
तिम्रा अमर स्मृती बनाउनेछु

समुन्द्रको नेपथ्यमा मै हराइ जाउ
ढुङ्गाबाट देउता तिमी बनिदिनु।
मान्छेका पुकार सुन्दा आजित होलाउ
एक्दिन मन्दिरको ढोका खोली
खोलाको सङीत सुनिदिनु!
मेरा थकित तेहि सुस्केराहरु मा
तिमी हाम्रो मित्रताको गीत भरिदिनु !

मेरी प्रियाका लागि केहि हरफ

सुक्ष्म सुक्ष्म चाल तिम्रा
गगन थर्काउने
नेपथ्यका सुन्यतामा
अमृत बर्साउने।

नयनका भाङ पिलाउ मलाई
तिम्रा ओठहरुको रसपान गराउ
सुन्छु अतीतका तिता यादहरु
एक घुड्की मा निल्छौ रे।
बेहोसी तिम्रा अनगिन्ती
जगतलाई मदहोस गराउने !


तारा पनि तिम्रा कर्के नजरमा कायल
तिम्रा मारुनी चालमा नाच्ने
तिमी हाँस्दा चम्किदिने
अनि तिम्रा अम्लाका चालमा झरिदिने

सुन्छु इन्द्र आफै तिम्रो चक्कर लाउछन रे
चादनी तिम्रो उज्यालोमा भिज्न उदाउछिन रे
स्वर्ग त तेसै बद्नाम छ
अस्लि देवत्व त तिम्रा पैतालाका धुलोमा छ रे।

कलकल बगेका तिम्रा कम्मरका घुम्तीहरु
तेहि देवलोकका पथहरु भए
म तेहि बाटो हिड्ने थिए
थकाइ लागे कतै
आफ्ना दुख तिम्रा छातीमा बिसाउने थिये

तिमिले करुवाको पानी पिउदा।
छछल्किएर पोखिएका थोपाहरु
समाधि का व्यंन्जनकार भए
तेहि थोपासङ मितेरी गासी
हमेशा त्यहि समाहित हुने थिये !

मेरा स्वच्छन्द शब्दको पुजाले
लाजको मिठो मुस्कान बुनिदिए।
तेहि गाठोमा अल्झी भुल्ने थिये।
तिमी सागर अनि म नदि
घामले जति पोले पनि
नग्न बर्षा भइ फेरि तिमीमै पोखिने थिये !!!

A DOCTOR`S STORY

" A DOCTOR`S STORY"

He loved eating!
He loved  sleeping !
He never meditated, did yoga or exercised !
He preferred to ride a bike over walking !
He smoked infinite pack years.
He drank barrels of alcohol.
He indiscriminately ate all the tasty but unhealthy food that he could get his hands on.
He never watched a health show on t.v.
He never went for regular health check ups!
He never valued health like he treasured wealth.
Then one day,
He fell sick.
He didn't go to the doctor asap.
He summoned Dhami and Jhakris for cheap healing!
He offered prayers and sacrificed animals for health.
At last he went to see the doctor.
The doctor diagnosed his ailment and prescribed him his medications.
He didn't adhere to the treatment regime.
He didn't go for follow ups.
He didn't even do all the required investigations because he was saving money.
One unfortunate day, his health worsened and he was admitted to the hospital.
The doctors tried their best but they could not save him.
AND THEN PEOPLE ACCUSE THE DOCTORS FOR KILLING HIM.
We invest a lifetime of our parent`s earning, a lifetime of sleepless nights and pain and sacrifices to become a doctor.
We do it because we love what we do.
No doctor would ever try and harm a patient on purpose.
Those who physically and economically harm the patient must be penalised BY THE LAW not by random goons who dont have any touch with logic, morality and reality.
Doctors are at a risk of being harmed and penalised for no apparent mistake.
Everybody must realize that we cant save someone who has already doomed themselves. We can just try our best with the skills and knowledge we have acquired.
Doctors are humans too.
We save lives, not take them.